บทที่ 1390 เหนื่อยล้า

ไม่ว่านักปราชญ์จะระมัดระวังแค่ไหน ก็มักจะมีบางครั้งที่เขาจะหละหลวม

ตราบใดที่ฉินเฟิงพบหนทาง เขาจะติดต่อกับโลกภายนอกอย่างแน่นอน

“ตั๊ง! ตั๊ง! ตั๊ง!”

ในขณะนี้ เสียงระฆังดังมาจากด้านนอกโรงเตี๊ยม

ทุกคนรู้ดีว่านี่คือเสียงระฆังที่ห้อยอยู่บนอูฐของคาราวานพ่อค้าที่ผ่านไปที่นี่

อย่างไรก็ตาม...