บทที่ 1911 แยกย้ายกันดำเนินการ

เป็นไปได้ว่าเขาพยายามอย่างเต็มที่จริงๆ

เขารู้สึกผิดในความไร้ความสามารถของตัวเอง

ดังนั้น ย่าเหยียนจึงไม่ได้ถามว่านักปราชญ์หายไปไหน แต่เธอจินตนาการว่านักปราชญ์ถูกลมพัดปลิวไปหรือถูกไฟของกิเลนพัดไปไกลๆ...