บทที่ 1688 ฆ่าตัวตายซะ

เซียวเฉวียนลอยอยู่เหนือศีรษะของนักปราชญ์ และเฆี่ยนใส่นักปราชญ์ แต่นักปราชญ์หลบได้จึงพลาดไป

ทั้งสองจึงเริ่มต่อสู้กันอีกครั้ง

ตอนที่นักปราชญ์โจมตีเซียวเฉวียน เซียวเฉวียนก็เหวี่ยงแส้ยาวไปที่รูปภาพรุ่งอรุณฤดูใบไม้ผลิแล้วพูดว่า...