บทที่ 1763 เสวียนอวี๋บาดเจ็บสาหัส

นักปราชญ์เฝ้ารอเสวียนอวี๋ด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง ราวกับเสวียนอวี๋เป็นคนขุดหลุมศพบรรพบุรุษของเขาขึ้นมา

ในทางกลับกัน ใบหน้าของเสวียนอวี๋กลับเฉยเมย ปล่อยให้นักปราชญ์สาปแช่งตามใจชอบ...