บทที่ 372 หยดโลหิตพิสูจน์สัมพันธ์

ไป๋ฉี่ตอบไปอย่างมีเลศนัย “ท่านก็เห็นข้ายุ่งขนาดนี้แล้ว ก็จะรู้ว่ามิได้ออกไปที่ใดเลย”

มีอย่างที่ไหน!

เหลียงไหวโหรวขมวดคิ้ว”นี่เจ้าล้อข้าเล่นอย่างนั้นหรือ?”

“ไปเรียนนายท่านของเจ้าออกมา!”...