บทที่ 579 เล่นทีเผลอ

“ขอโทษ?เจ้าขอโทษอะไร?” เซียวเฉวียนจับเอวที่รู้สึกเจ็บเอาไว้ ในใจก็ก่นด่าพึมพำ ต้องโทษที่หน้าของจ้าวหลานเปลี่ยนไวราวกับพายุเข้า มิเช่นนั้นเขาคงไม่ตกจากหลังคาอย่างหล่อเหลาเช่นนี้

เซียวเฉวียนวางแผนที่จะต่อสู้กับจ้าวหลานอย่างเรียบร้อย...