บทที่ 2082 ซวยซ้ำซวยซ้อน

หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งนั้น เซียวเฉวียนพลันถอนตัวออกจากฝนลูกศรที่พุ่งยิงมาในทันที พร้อมกับหมุนกายออกไปตามเสียงร้องของกิเลนในทันใด

ทว่า ฝนลูกธนูที่ยิงมารุนแรงยิ่งนัก...