บทที่ 459 ไม่คำนึงถึงที่ต่ำที่สูง

เซียวเฉวียนตะโกน “รอข้าล้างตัวก่อน”

"มาแล้ว"

เสียงของฉินซูโหรวอ่อนแอ ส่วนไป๋ฉี่และเหมิงเอ้าก็ตะคอกอย่างเย็นชาพร้อมกับภายในใจมีแต่ความเยือกเย็น

ฉินซูโหรวเป็นเหมือนสาวใช้ทั้งถือน้ำ...